Historie van Thought Field Therapy (TFT)

De historie van Thought Field Therapy begint als Dr. Roger J. Callahan een patiënt krijgt met een ernstige mate van waterfobie. Binnen de reguliere gezondheidszorg in Nederland mag over patiënten worden gesproken. Therapeuten die binnen de alternatieve gezondheidszorg werken, dienen te spreken over cliënten. 

Dr. Callahan is werkzaam als conventioneel klinisch psycholoog met een uitstekende staat van dienst en dito grote praktijk met huis en zwembad in de VS. Hij was ook professor en directeur bij Psychological Services and Research van de Eastern Michigan University. Hij heeft onder meer als pionier samengewerkt met Albert Ellis, de grondlegger van de Rationeel Emotieve Therapie (RET).

Het volgende verhaal binnen de historie van TFT werd verteld in de workshops en in het zelfhulpboek. Er kwam ruim twintig jaar geleden een vrouw genaamd Mary in de praktijk van Dr. Callahan. Mary, een vrouw van achter in de dertig, had een zeer ernstige vorm van waterfobie. Zij woonde in California en had de ernstigste vorm van waterfobie die Dr. Callahan in zijn, op dat moment, dertigjarige praktijkervaring had gezien. De meest eenvoudige dingen die met water te maken hadden kon ze niet uitvoeren. Zelfs niet het baden van haar kinderen. Douches waren extreem kort en stressvol. Als het regende, werd ze zeer angstig en weigerde ze naar buiten te gaan. Het vergezicht van de kust van California kon ze niet aan. ’s Nachts had ze vreselijke nachtmerries dat ze door een of andere macht midden in de Oceaan werd gegooid, of dat het water ‘haar zou pakken’. Dr. Callahan had meer dan een jaar met Mary gewerkt. Elke conventionele psychotherapeutische techniek die hij kende, had hij toegepast. Zonder resultaat.
Rationeel-Emotieve therapie, client-centered therapy, cognitieve therapie, gedragstherapie, hypnotherapie, relaxatie training, biofeedback, systematische desensitisatie… niets werkte. Absoluut niets. Net zoals zijn collega’s van die tijd confronteerde hij Mary met haar angst, met de mogelijkheid dat het zelfs erger zou kunnen worden. Op een gegeven moment was er enig resultaat. Mary kon nerveus aan de kant van het zwembad van Dr. Callahan zitten. Met heel veel moed kon ze haar tenen van een voet in het water steken. Echter, ze voelde zich vreselijk elke keer als ze naar de rand van het zwembad ging. Aan het eind van elke sessie had Mary een vreselijke hoofdpijn.
Uiteindelijk had Dr. Callahan niets meer om Mary mee te helpen. Uit frustratie probeerde Dr. Callahan een experiment. Op een middag zaten ze in de buurt van het zwembad zodat Mary het zwembad kon zien. Ze zei ‘elke keer als ik het water zie dan voel ik het in mijn buik.’ Dr. Callahan kreeg een idee. Hij was bekend met acupunctuur en de meridianen en wist dat een punt onder het oog te maken heeft met de maag. Vanuit zijn eigen hulpeloosheid zei Dr. Callahan ‘tap here’ ofwel ‘klop eens daar’. Hij wees op een punt onder haar oog en zei ‘Denk aan je watervrees en gebruik twee vingers en tap een paar maal stevig onder je oog’. Mary deed dat gedurende twee minuten. Ze stopte en met verbazing zei ze ’Het is weg’. ‘Dat afschuwelijke gevoel in mijn buik is weg’. Voordat Dr. Callahan iets kon zeggen sprong Mary op en rende naar het zwembad. Dr. Callahan was bang dat ze er in zou springen (ze kon namelijk niet zwemmen). Hij riep ‘Mary, kijk uit’. Ze stopte even en zei ‘Don’t worry, Dr. Callahan, I know I can’t swim’. Vertaald is dit ‘Wees gerust, dr. Callahan, ik weet dat ik niet kan zwemmen’. Achteraf toonde dit aan dat ze geen angst meer had én dat ze het rationale respect voor water had behouden. Mary keek naar haar eigen spiegelbeeld in het water en zei ‘Het is weg, ik ben niet bang meer!’.
Die nacht nog ging Mary tijdens een onweersbui haar voormalige angst echt aan en ging langzaam en moedig het water van de Pacific Ocean in tot haar middel. Ze bleef vrij van angst. Zelfs nu, ruim twintig jaar later is Mary vrij van angst.

Dr. Callahan was verbluft door het gebeuren en vanuit de wetenschapper die hij is begon hij zijn onderzoek. Al snel bleek dat niet elke fobie door slechts één punt te tappen weg gaat. Zijn successcore met fobieën was toen 3%. Na meer dan twintig jaar onderzoek is de successcore opgelopen tot een verbluffende 95% voor enkelvoudige fobieën met Causal Diagnostics en 99% met gebruik van zijn Voice Technology™. De resultaten met TFT zijn voorspelbaar en meetbaar en TFT werkt vaak binnen enkele minuten.

Uit al die jaren onderzoek door Dr. Roger J. Callahan zijn een aantal standaard algoritmen voortgekomen waarvan het bekend is dat ze voor een grote groep mensen werken. Bijvoorbeeld het standaard algoritme voor een enkelvoudige fobie werkt voor 75% tot 80% van de mensen.
In het historie van TFT heeft Dr. Callahan de Voice Technology gecreëerd. Vanwege de tijdgeest was er de angst om afgebrand te worden door de nieuwe (of vernieuwende) manier van werken met Voice technology. Hij bedacht daarvoor de truc: in TV en radio shows mocht hij in een kamer alleen de therapie doen met iemand via de telefoon, zodat mensen ervoeren dat het kon, o afstand therapie even. Niemand zag wat hij deed in die kamer. Hij vertelde dat hij met Fourier Analyse de punten uit de stem haalde. Hierbij dachten veel mensen aan een computer ondersteunde manier van werken. De psycholoog in hem zei hem 'als je één stap vooruit loopt, ben je geweldig, als je twee of meer stappen vooruit loopt, ben je de gek'. Dat laatste zou het einde zijn van een geweldige techniek. Dit is een van de redenen dat hij koos voor deze aanpak van bekendheid creëren voor zijn techniek. En een anekdote uit de opmerkelijke historie van TFT.
Met causal Diagnostics kan, volgens Dr. Roger J. Callahan, een successcore bereikt worden van 90 tot 95% en met Voice Technology™ bereikt Dr. Callahan en VT collega’s een score van 99% voor een veelheid van psychisch-emotionele problemen!

De genoemde percentages zijn vanuit de historie gebaseerd op Dr. Callahan's eigen ervaring. De scores zijn hoog voor een veelheid aan emotioneel-psychische problemen. Ruim hoger dan enig andere techniek die ik ken. Met cijfers en claims dien je enerzijds voorzichtig te zijn en anderzijds te kunnen aantonen. Door therapeuten wereldwijd wordt het effect van Thought Field Therapy regelmatig aangetoond. Ook mij is in de praktijk de kracht van TFT gebleken. Zodanig dat ik de techniek kan aanbevelen.